Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z marzec, 2016

O tym, jak musiałem uciekać przed Indianami i inne historie z puszczy (3)

Zastanawiałem się: co sprawia, że Katiosi przyjmują mnie w najlepszym razie z zimną obojętnością, a czarni śmieją się, zapraszają, machają rękami i częstują ryżem. Część (1) Część (2) Część (3) Radość i wesele

O tym, jak musiałem uciekać przed Indianami i inne historie z puszczy (2)

W Gwatemal to przede mną uciekali. Chciałem zapytać w wiosce Majów czy mogę rozbić namiot koło domu. Ruszyłem w ich stronę, a oni - w nogi. W Kolumbii wyglądało to zupełnie inaczej. Część (1) Część (2) Część (3) Dobre miejsce na nocleg, nie? Właśnie tu nie udało mi się przespać.

Zaskakująca nominacja do Travelerów National Geographic [wideo]

Niedawno z niekłamanym zdziwieniem dowiedziałem się, że zostałem nominowany do konkursu Travelery organizowanego przez National Geographic Polska . Mało tego, zostałem nominowany w kategorii Podróżnik Online. Zdziwienie moje wiąże się z tym, że moi współnominowani to internetowo-społecznościowe potęgi o dziesiątkach tysięcy lajków na fejsie, a ja to ot taki tam żuczek robaczek co to czasem wrzuca na bloga plotki z Caracas . Nie wiem, może dostałem się do konkursu w charakterze tych ludzi, którzy w konkursach śpiewania nie umieją wydobyć z siebie ani dźwięki, co by publiczność ryknęła ze śmiechu. W każdym razie bardzo mi miło, że moje teksty zostały gdzieś tam dostrzeżone, chociaż czasem miałbym wrażenie, że nikt ich nie czyta. Och, ach, jaka przyjemność, serio. Tutaj można zobaczyć stronę konkursów i innych nominowanych (klik) . W ramach aktywności konkursowych zrobiono ze mną wywiad, który to wywiad w formie wideo (albo widea, albo wideła... albo filmu po prostu) znalazł się dzi...

O tym, jak musiałem uciekać przed Indianami i inne historie z puszczy (1)

Nie mieli pióropuszy ani łuków. Chodzili w dżinsach i zielonych kamizelkach od starostwa Carmen de Atrato. Nawet kije do obrony mieli zabejcowane. A jeśli chodzi o te " inne historie ", no to będę i Indianki topless, i autobus spalony przez guerillę, także kolorowo prawie jak w teledyskach disco polo. (od razu zaznaczę, że użyte przeze mnie słowo "Indianin" jest jak najbardziej niestosowne i użyłem go tylko w celach prowokacyjnych, z czego wytłumaczę się w odpowiednim momencie) Część (1) Część (2) Część (3)   Puszcza

Muzyka: Mercedes Sosa

Mercedes Sosa, La Negra (Czarna), La voz de America (Głos Ameryki, zdjęcie pochodzi z oficjalnej strony www.mercedessosa.org ) Urodziła się na północy Argentyny w 1935 roku. Zmarła kilka lat temu, ale to artystka z tych, którzy wiecznie żyją. Śpiewała z przekonaniem. Stała się czołową przedstawicielką Nowej Piosenki ( Nueva cancion ) - nurtu muzycznego łączącego stylistykę ludową z tekstami zaangażowanymi. Mercedes Sosa swoją misję zaznaczyła mocno już w samych nazwach swojego drugiego i trzeciego albumu, wydanych w połowie lat sześćdziesiątych: " Piosenki z fundamentem " i " Ja nie śpiewam  ż eby śpiewać ". Związała się z lewą stroną sceny politycznej. Skutków można było się spodziewać: argentyńska dyktatura wojskowa (prawicowa) zakazała sprzedaży jej płyt. Aresztowana na scenie podczas występu w 1978, rok później zdecydowała się opuścić kraj w obawie przed kolejnymi działaniami władz, bezwzględnych wobec opozycji (szacuje się, że ofiarą reżimu w tamtych la...